Krótka historia powstawania środków powierzchniowo czynnych  - mydeł

Rok 2800 p.n.e. - pierwszy środek powierzchniowo czynny – mydło (zrobiony z tłuszczu i popiołu) odkryty przez starożytnych Babilończyków.

Rok 2500 p.n.e. - wynalezienie mydła przez Fenicjan, gotowali kozi tłuszcz z popiołem dodając węglan potasu.

Rok 800 n.e. - pierwsze "twarde" mydła stworzone na Środkowym Wschodzie. Następnie Arabowie rozwinęli ich produkcję w basenie Morza Śródziemnego. Surowcami używanymi do jego produkcji były substancje tłuszczowe pochodzenia zwierzęcego i roślinnego, soda oraz woda, a także sól morska i wapno. Do produkcji mydła zaczęli również używać (jako pierwsi) oliwy i olejków aromatycznych.

Wiek IX - za sprawą arabskiej dynastii Umajjadów, Półwysep Iberyjski stał się największym na świecie producentem mydła.

Wiek XII - europejskim potentatem w produkcji mydła stała się Hiszpania - ze względu m.in. na to, że dysponowała zarazem oliwą z oliwek, jak i sodą otrzymywaną z roślin morskich (największa produkcja pochodziła z odparowywania wody z popiołu roślin morskich).

Wiek XVIII - Francuski chemik, Nicolas Leblanc w 1791 roku opracował pierwszą metodę otrzymywania sody (węglanu sodu) na skalę przemysłową (tzw. metoda Leblanca), potrzebną do produkcji mydła.

Rok 800 – 1800 - produkcja mydła twardego była zmonopolizowana przez fabryki mieszczące się wokół Morza Śródziemnego.

Rok 1807 - Andrew Pears zaczął wytwarzać w Londynie wysokiej jakości, przezroczyste mydło.

Rok 1865 - William Shepphard opatentował produkcje mydła w płynie.

Rok 1898 - zostało opracowane mydło pochodzące z oleju palmowego i oliwy z oliwek.

Wiek XX - gwałtowny rozwój przemysłu chemicznego, produkcja na masową skalę syntetycznych detergentów i unowocześnienie produkcji mydła spowodowały, że mydło stało się produktem codziennego i powszechnego użytku.

W Polsce:

Wiek XIX - Cyprian Franciszek Zabłocki w swoim rodzinnym majątku zaczął produkować mydło na eksport. Pierwszą dużą partię spławił Wisłą do Gdańska, ale (żeby uniknąć opłat celnych, bo Gdańsk należał wówczas do Prus) kazał skrzynie z towarem wrzucić do rzeki i ciągnąć za barką. Efekt jest łatwy do przewidzenia - wszystko rozpuściło się w wodzie. Stąd znane dzisiaj powiedzenie: Wyszedł jak Zabłocki na mydle.